Αφού συνάντησε ο Μωησής τον ζωντανό Θεό,

έπρεπε ακόμη να μάθει τα πάντα για Αυτόν τον

Θεό.

Πριν την θεία αυτή συνάντηση στην έρημο,

ο Μωησής δεν γνώριζε πολλά για τον Θεό, ούτε

καν το Όνομα Του.

Κι’ όμως ο Θεός απέστειλε τον Μωησή και τον

διαβεβαίωσε ότι, “Εγώ Είμαι ο Ών...” (Εξ.3:14)

Το να συναντήσουμε τον Θεό είναι το μόνο που

χρειαζόμαστε για να κινητοποιηθούμε.

Ο Μωησής θα ανακάλυπτε ποιος ήταν ο Θεός καθώς

προχωρούσε μέσα στο κάλεσμα του.

Αυτό που ο Κύριος κάνει, Αυτός και είναι!

Και η θεμελιώδες αποκάλυψη είναι, ότι ο Θεός

είναι Φωτιά!

Η φωτιά δείχνει την φύση του Θεού αλλά δεν εξηγεί

τα πάντα για Αυτόν. Η φωτιά είναι πολύ περισσότερο

από μια φανέρωση της Δόξης Του ή της Υπεροχής Του.

Επιδεικνύει την εξουσία Του, την πηγή της ελπίδας και

ζωής μέσα στο σύμπαν.

Είναι άψις (παθιασμένος) στην πράξη, για παράδειγμα

διαβάζουμε στην Γραφή, “Ο ζήλος του Κυρίου των

δυνάμεων θέλει εκτελέσει τούτο.”

(Β.Βασ.19:31/ Ησ.9:7/ Ησ.37:32)

Αυτός είναι ο Θεός!

Το να είμαστε φίλοι Του πρέπει να σκεπτόμαστε “μεγάλα”

σε παγκόσμια κλίμακα.

Είμαστε οι υιοί του Θεού, οι πρεσβευτές Του, απαιτώντας

πλήρης παράδοση στον Βασιλιά των βασιλέων.

Που πηγαίνεις όταν δεν έχεις που αλλού να στραφείς;

Στάσου επάνω στις υποσχέσεις του Θεού,

ησύχασε και δες... Ίσως χρειαστεί να Τον λατρέψεις

μέσα στην δύσκολη νύχτα του πόνου και της πληγωμένης

σου καρδιάς, αλλά να γνωρίζεις ότι το άρωμα της συντριβής

σου θα Τον ελκύσει κοντά σου. Όταν σπάει το

αλαβάστρινο αγγείο σου, ένα είναι σίγουρο, ότι

Εκείνος θα είναι κοντά σου.

Όλοι περνάμε κάποιες δύσκολες δοκιμασίες μόνοι

βασισμένοι μόνο στον γραπτό Λόγο του Θεού και

στην προσωπική μας γνώση της πιστότητας Του.

Όμως, έχεις φτάσει ποτέ στο τέλος της αντοχής σου

όπου έκραξες σ’ Αυτόν μέσα από την αδυναμία σου;

Ήρθε να σου απαντήσει μέσα στην συντριβή σου;

Υπάρχει ένα πράγμα που κάνει τον Θεό να εγκαταλείπει

την ουράνια δοξολογία του ουρανού και αυτό είναι,

η απεγνωσμένη κραυγή. Όταν ακούσει αυτή την κραυγή,

το ράγισμα του αλαβάστρινου αγγείου που σπάει και της

παθιασμένες κραυγές των ραγισμένων καρδιών, τρέχει

σε απάντηση!  Έρχεται σ’ αυτούς που η θεία απόγνωση

και άγια πείνα τους, τους κάνει και κράζουν με αγωνία.

“Θα πεθάνω αν δεν σε έχω.” 

Εσύ πόσο πεινασμένος είσαι;

Η ωριμότητα σε βοηθάει να περπατάς με πίστη και όχι με

την θεωρία των σαρκικών οφθαλμών σου, μέσα σε καιρούς

ξηρασίας, όταν η επισκέψεις Του αραιώνουν και το βάδισμα

σου δυσκολεύει. Υπάρχει ένα παιδί μέσα σου και αυτό είναι

που σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς φέρνει την ισορροπία

ώστε να μην δίνεις περισσότερη αξία στις υποσχέσεις αλλά

να δίνεις αξία σ’ Αυτόν που δίνει της υποσχέσεις.

Όλα όσα Αυτός έκανε και κάνει στην ζωή μας είναι

σχεδιασμένα ώστε να αποκαταστήσει την οικειότητα της

Παρουσίας Του. Μας έδωσε τον Λόγο Του σαν εργαλείο ώστε

να περπατάμε και να Τον υπηρετούμε με νίκη και θρίαμβο

μέσα σ’ αυτήν την ζωή, επίσης είναι ένας χάρτης ώστε να μας

οδηγεί και πάλι μέσα στην Παρουσία Του.

Πρέπει να διδάξουμε στο παιδί που είναι μέσα μας να αυξάνεται

στην ολοκληρωτική εξάρτηση της χάρης Του και να μην

αφήνουμε να σβήσει η θεία πείνα μας για την Παρουσία Του.

Η ισορροπία έρχεται όταν η ωριμότητα σου λέει,

“μείνε σταθερός, ακλόνητος στης υποσχέσεις του Θεού”

και η παιδική καρδιά μέσα σου κράζει στον Θεό σαν μια

προσφορά άγιας συντριβής και μετάνοιας στην οποία ο Θεός

δεν μπορεί να αντισταθεί.

Στεκόμαστε επάνω στης υποσχέσεις Του για να πηδήξουμε

μέσα στην αγκαλιά Του.

Μήπως έχεις χάσει την ‘ισορροπία’ μεταξύ πίστης και εξάρτησης

κάποιες φορές;

Είσαι αποφασισμένος να σταθείς επάνω στης υποσχέσεις Του

Θεού μέσα στις ατελείωτες νύχτες θλίψεις και αντιξοότητας,

ακόμη και όταν Εκείνος ίσως στέκεται πιο πέρα;

Είσαι αποφασισμένος παρ’ αυτά να Τον δοξάσεις και να Τον

λατρέψεις με παιδική συντριβή και εξάρτηση;

Τότε να ξέρεις ότι σίγουρα Αυτός θα έρθει!

“Μετά ταύτα θέλω επιστρέψει

και θέλω ανοικοδομήσει την σκηνή του Δαβίδ την πεπτωκυίαν

και τα κατεδαφισμένα αυτής θέλω ανοικοδομήσει

και θέλω ανορθώσει αυτήν

δια να εκζητήσωσι τον Κύριο οι λοιποί των ανθρώπων.”

Ο Θεός λέγοντας αυτά, ξεκαθάρισε ότι Τον ενδιαφέρει

η δίψα μας, η πείνα μας, το πάθος μας και η απόγνωσή μας

για την Παρουσία Του.

Δεν ψάχνει για επιδόσεις και παραστάσεις.

Θέλει πάθος!

Όταν το πάθος επιστρέψει στην εκκλησία, η Παρουσία Του

ακολουθεί. Μπορεί να μην μας ‘αρέσει,’ μπορεί αυτό να

προσβάλει το ‘εγώ’ μας και να πληγώσει την θεολογία μας,

αλλά έτσι πρέπει να είναι.

Πρέπει να βρούμε τον τόπο όπου συνυπάρχουν η ευγνωμοσύνη

με την απόγνωση. Να φεύγουμε από την Παρουσία Του ακόμη

πιο πεινασμένοι, πάντα ευγνώμων αλλά και απεγνωσμένοι,

ευχαριστούντες αλλά διψασμένοι.

Η προσευχή μας, 

“Να είμαστε πάντα πεινασμένοι γι’ Αυτόν.”

Η κοινωνία του Σαμουήλ με τον Θεό ήταν μοναδική,

σε μια εποχή πνευματικής ξηρασίας.

Και μας λέει η Γραφή:

“Και εμεγάλονεν ο Σαμουήλ, και ο Κύριος

ήτο μετ’ αυτού και δεν άφηνε να πίπτη ουδείς

εκ των λόγων αυτού εις την γην.” ( Α’Σαμ.3:9)

Αυτός ο εκζητητής του Θεού ήξερε πως να αγγίξει

την καρδιά του Θεού και να αλλάξει τον τότε κόσμο

του!

Ο Σαμουήλ ήταν αποτέλεσμα της απεγνωσμένης κραυγής

της μητέρας του που ‘ο Θεός άκουσε.’

Σε μια εποχή που πολύ λίγοι άνθρωποι άκουγαν από τον

Κύριο, κι’ όμως μια γυναίκα μέσα στην απόγνωση της

άγγιξε την καρδιά του Θεού. Τα δάκρυα της, η λαχτάρα

και η απόγνωση της, διαπέρασαν τους χάλκινους ουρανούς

και έφερε στον κόσμο έναν προφήτη ο οποίος έχρισε και

οδήγησε τον βασιλιά Δαβίδ.

Ποιο είναι το δικό σου επίπεδο απόγνωσης;

Τα όνειρα σου είναι ‘αρκετά μεγάλα’ και η αγάπη σου αρκετά

βαθιά ώστε να γεννηθεί κάποιο θαύμα μέσα από της

παθιασμένες προσευχές σου;

Θα σταθείς με πίστη και θάρρος έναντι των αποδοκιμασιών

των λιγότερων παθιασμένων και να φέρεις εις πέρας το

‘όνειρο του Θεού’ στην ζωή σου;

Αδικούμε την Βασιλεία Του όταν βάζουμε όρια σ’ αυτούς που

θα έδιναν και την ζωή τους ακόμη για την Βασιλεία Του.

Σε κάποιους λέμε ‘είσαι πολύ νέος,’ σε άλλους απλά κουνάμε

το κεφάλι λέγοντας ‘είσαι πολύ μεγάλος.’

Χρησιμοποιούμε όποια δικαιολογία για να σβήσουμε την φωτιά,

είτε είναι το φύλο, η εθνικότητα, η μόρφωση, προκαταλήψεις

που σβήνουν το Πνεύμα.

Ο Θεός χρησιμοποιεί όποιον τολμάει να πει ‘ναι’ στην κλήση

Του!

Οι επιποθούντες