«Πρόσεξε σε μένα, και εισάκουσε με, λυπούμαι στην

μελέτη μου και ταράζομαι από την φωνή του εχθρού,

από την κατάθλιψη του ασεβή, επειδή ρίχνουν επάνω

μου ανομία και με μισούν με οργή. Η καρδιά μου μέσα

μου καταθλίβεται και φόβος θανάτου έπεσε επάνω μου.

Φόβος και τρόμος ήρθε επάνω μου και φρίκη με σκέπασε.

Και είπα: Ποιος να μου’ δίνε φτερά σαν περιστέρι!

Θα πετούσα και θα αναπαυόμουν.    (Ψαλμ.55:2-6)

Μπορείς να αισθανθείς τον πόνο και την ανησυχία του Δαβίδ;

Ένας άνδρας κατά την καρδιά του Κυρίου που όμως καμιά

φορά ανησυχούσε «με την φωνή του εχθρού.» Τα οδυνηρά

και τρομακτικά γεγονότα της ζωής του Δαβίδ, είχαν συντριπτική

επίδραση στην καρδιά του. Και ήταν κάποιες τέτοιες στιγμές

που ευχόταν να είχε φτερά και να πετάξει μακριά απ’ όλα αυτά

που του συνέβαιναν! Μόνο τότε λέει πως θα έβρισκε η ψυχή του

ανάπαυση.

Μήπως αισθάνεσαι καταβεβλημένος με όσα συμβαίνουν στην

ζωή σου το τελευταίο διάστημα; Θα ήθελες κι’ εσύ σαν τον Δαβίδ να

μπορούσες να ‘πετούσες’ κάπου μακριά από της δυσκολίες και

τα προβλήματα;

«Από τα πέρατα της γης θα κράζω σε σένα, όταν λιποθυμεί

η καρδιά μου, οδήγησε με στην πέτρα που είναι πάρα πολύ

ψηλή για μένα. Επειδή εσύ έγινες καταφύγιο μου, ισχυρός

πύργος μπροστά στον εχθρό.»                   (Ψαλμ.61:2-3)

Ξανά βλέπουμε πόσο καταβεβλημένος αισθανόταν ο Δαβίδ.

Όμως αυτήν την φορά, ζητούσε από τον Θεό να τον σηκώσει ψηλά

στον βράχο, όπου θα μπορούσε να σταθεί με ασφάλεια και σιγουριά

και πάλι. Είχε μάθει να μην στηρίζεται στην δική του ικανότητα ή στην

δική του δύναμη για να υπερνικήσει τον εχθρό, αντιθέτως αναγνώριζε

πως μόνον ο Θεός ήταν η σκέπη του και ο υψηλός πύργος του.

Στον πυρετό της μάχης εύκολα ξεχνάμε της υποσχέσεις του Θεού

γιατί μας ξεπερνούν τα συναισθήματά μας,  και υπερισχύει

ο σαρκικός εαυτός μας. Όταν όμως φτάσουμε στα όρια του εαυτού μας

και θεωρούμε πως θα χάσουμε τα λογικά μας, συντετριμμένοι στα

πόδια του Κυρίου… εκεί καθώς ‘σπάμε’ μπροστά Του, μας ψιθυρίζει

μέσα στην καρδιά μας, υπενθυμίζοντας μας πως   «δεν θα μας αφήσει

ούτε θα μας εγκαταλείψει» (Δευτ.31:6)…. Και πως  «όλα συνεργούν

προς το αγαθό σ’ αυτούς που αγαπούν το Θεό » (Ρωμ.8:28)

Και καθώς ακούμε την φωνή του Κυρίου και μελετούμε τον Λόγο Του, τα

μάτια μας στρέφουν μακριά από τα προβλήματα και εστιάζουν στον Θεό,

η πηγή της «τέλειας ειρήνης» (Ησαϊα.26:3). Ησυχάζει την κάθε μας ανησυχία

και μας υπενθυμίζει πως Εκείνος έχει τον έλεγχο και ότι είναι μαζί μας σε

κάθε μας δυσκολία.

Ο Κύριος θέλει να είναι ο Βράχος σου. Θέλει να βρεις ασφάλεια

σ’ αυτόν το μυστικό τόπο της Παρουσίας Του. (Ψαλμ.91:1-2)

Σε καλεί να αφήσεις το βάρος σου και της ανησυχίες σου, στα πόδια Του

σήμερα. Μόνο στην Παρουσία του Σωτήρα σου θα βρεις αληθινή ανάπαυση

για την ψυχή σου. (Ματθ.11:28-30)

Είσαι στα χέρια του Θεού… εμπιστεύσου Τον.

Ο αετός έχει δημιουργηθεί για να πετάει,

έχει φτιαχτεί να αντέχει καταιγίδες.

Σε αντίθεση με όλα τ’ άλλα πτηνά που τρέχουν

να βρουν καταφύγιο από την καταιγίδα, ο αετός

πετάει μέσα στην καταιγίδα και χρησιμοποιεί τα

φτερά του ώστε οι άνεμοι να τον ανυψώσουν και

να πετάξει πάνω από την καταιγίδα.

Δεν είναι αξιοθαύμαστο; Ενώ η καταιγίδα ξεσπά

ο αετός πετάει ψηλά πάνω από αυτήν.

Δεν διαφεύγει από την καταιγίδα, αλλά την χρησιμοποιεί

για να ανέβει υψηλότερα, χρησιμοποιώντας τους

άνεμους που φέρνει η ίδια η καταιγίδα.

Αξιοσημείωτος τρόπος για να αντιμετωπίσει κανείς

δυσκολίες!

Πόσες φορές βρέθηκες σε μια ‘καταιγίδα’ όπου πίστευες

πως θα σε σκότωνε, αλλά αντί να σε σκοτώσει σε

σήκωσε ψηλότερα απ’ ότι ήσουν πριν.

Αυτό είναι σημείο ότι είσαι αετός!

Ο αετός έχει μεγάλα μάτια σχεδόν όπως του ανθρώπου

αλλά η όραση του είναι τέσσερεις φορές πιο ακονισμένη

από αυτήν του ανθρώπου. Κι’ αυτό σημαίνει πως ενώ ο

αετός πετάει ψηλά μπορεί να δει καθαρά το θήραμα του

ή και τον αντίπαλο του αρκετά μίλια μακριά.

Επίσης οι αετοί ζευγαρώνουν στον αέρα και χτίζουν

της φωλιές τους σε υψηλά σημεία.

Τα κοτόπουλα όμως δεν μπορούν να πετάξουν ψηλά,

είναι πολύ χονδρά και τα φτερά τους κοντά.

Ίσως ήρθε η ώρα στην ζωή σου να περιβάλλεσαι από

άλλους αετούς.

Γιατί... οι αετοί αγαπούν σε υψηλότερο επίπεδο.

Οι αετοί ζουν σε υψηλότερο επίπεδο.

Οι αετοί σκέφτονται και λειτουργούν σ’ άλλο επίπεδο και

αναπαράγονται σε άλλο επίπεδο.

Εάν κάποιος σε έχει απορρίψει, σε έχει εγκαταλείψει, σε

έχει αδικήσει ή προδώσει, ξεπέρασε το, γιατί αυτοί ήταν

απλά κοτόπουλα.

Χρειάζεσαι δίπλα σου αετούς, με φτερά και όραση, που

δεν σε ζηλεύουν, δεν σε θεωρούν απειλή και δεν σε

ανταγωνίζονται.

Θα γνωρίσεις ότι είναι αετοί όταν δεν σε φθονούν,

όταν έχουν όραση και σκέφτονται στα ίδια και ίσως

υψηλότερα επίπεδα από εσένα.

Ξέρεις ότι είναι αετοί όταν σε βοηθάνε και προσεύχονται

για εσένα για να υψωθείς σε υψηλότερα επίπεδα.

Τα κοτόπουλα είναι εκείνα που είναι κάτω στην γη,

μικροπρεπείς και ναρκισσιστικοί, που ζηλεύουν

διότι δεν έχουν την όραση και τα φτερά

και μιλούν και συζητούν για τους πάντες!

Καλύτερα να συναναστρέφεσαι με άλλους αετούς που

θα σε βοηθήσουν να γίνεις όλα όσα ο Δημιουργός σου

σε δημιούργησε να είσαι παρά να ξοδεύεις τον χρόνο

και την ενέργεια σου να αλλάξεις τα κοτόπουλα.

Δεν μπορείς να πετάξεις με κοτόπουλα!

Ζήσε σε υψηλότερα επίπεδα!

Μην συμβιβάζεσαι με λιγότερα απ’ ότι ο Θεός σε

έχει προορίσει να είσαι!

“Χρωστώ περισσότερα στην φωτιά,

το σφυρί και την λίμα απ’ οποιοδήποτε

άλλο εργαλείο στο εργαστήρι του Θεού.”

(Charles Spurgeon)

Οι πρώτοι χριστιανοί είχαν διωχθεί και ήταν

διασκορπισμένοι σ’ όλη την Ρωμαϊκή αυτοκρατορία.

Τους φυλάκιζαν, τους βασάνιζαν, τους έριχναν στα

λιοντάρια. Δοκιμάστηκε η αντοχή τους.... και ακόμη

περισσότερο.

Και ο Ιάκωβος ξεκινά την επιστολή του γράφοντας...

“Κάθε χαρά θεωρήσατε όταν περιπέσετε σε

διαφόρους πειρασμούς.”

Ο Ιάκωβος ήταν ένας δοκιμασμένος άνδρας στην

μάχη και εννοούσε αυτά που έγραφε σ’ αυτούς τους

πρώτους χριστιανούς αλλά και σε εμάς σήμερα.

Έχεις περάσει ποτέ τόσο σκληρή δοκιμασία που να

μοιάζει σαν να ξεπερνά τα όρια της αντοχής σου;

Σε αυτές της στιγμές είναι που μπορεί να νιώθουμε

ότι ο Θεός μας έχει εγκαταλείψει, αλλά είναι αυτές

οι στιγμές που ο Θεός μας κρατά στα χέρια Του διότι

αυτές οι στιγμές είναι στιγμές μεγάλων υποσχέσεων.

Σφυροκοπείται και μορφώνεται ο χαρακτήρας μας αλλά

και οι πνευματικές υποσχέσεις που έχουμε κάνει.

Και καθώς φτάνουμε στο τέλος της δικής μας δύναμης,

τότε συναντάμε την έναρξη της δύναμις του Θεού.

Αφήνοντας τον Θεό να εργαστεί, αυξάνεται η πίστη μας.

Εάν δεν αντιμετωπίσουμε δύσκολες προκλήσεις και

δοκιμασίες δεν θα χρειαστούμε υψηλότερο επίπεδο πίστης.

Γι’ αυτό ο Θεός μας “σπρώχνει” καμιά φορά στα όρια μας.

Επιτρέποντας περιστάσεις να μας πάνε πιο πέρα απ’ ότι

θα αντέχαμε για να μας διδάξει ότι Εκείνος μπορεί να της

χειριστεί μέσα από εμάς.

Και έτσι η πίστη μας αυξάνεται σε μεγαλύτερο βαθμό.

Οι δοκιμασίες για τους πρώτους χριστιανούς

μεταμόρφωσαν τον ακατέργαστο σίδηρο της νέας

πίστης και ο Θεός τους χρησιμοποίησε για να αλλάξουν

τον κόσμο.

Πρέπει να καταλάβουμε ότι η δοκιμασία δεν είναι τιμωρία,

δεν σε εγκαταλείπει ο Θεός!

Ο Ιάκωβος δεν είπε να αποφύγουμε ή να ανεχόμαστε τον

πόνο της δοκιμασίας, αλλά είπε να τον θεωρούμε χαρά!

Γιατί;...Γιατί ο σκοπός του Θεού στην δοκιμασία είναι να

μας ευλογήσει με περισσότερη πίστη, δύναμη και αφθονία,

μέχρι να γίνουμε τέλειοι και ολοκληρωμένοι χωρίς να

είμαστε σε τίποτε ελλιπείς. (Ιακ.1:2-4)

Αισθάνθηκες ποτέ ότι θέλεις να τα παρατήσεις;

Ο Ηλίας έτσι ένοιωσε, αφού τον είχε χρησιμοποιήσει

ο Θεός για να δείξει στον Ισραήλ ότι ο Κύριος είναι

ο Θεός. (Α’Βασ. 18Κεφ)

Κι’ όμως οι απειλές της Ιεζάβελ τον τάραξαν τόσο

που έτρεξε ως την Βηρ-Σαβεέ 160 χιλιόμετρα και

από εκεί περπάτησε άλλα 241 χιλιόμετρα στο

Χωρήβ, το βουνό του Θεού.

Δυο φορές ρώτησε ο Θεός τον Ηλία, τι κάνει εκεί

(εδ.10, 14) και της δυο φορές απάντησε το ίδιο...

“εναπελείφθην εγώ μόνος και ζητούσι

την ζωή μου.” (Α’ Βασ.19:10)

Είχε απορροφηθεί τόσο από τους φόβους του που

είχε ξεχάσει τι ο Θεός είχε κάνει μέσω αυτού, στο όρος

Κάρμηλο και παρ’ όλη την νίκη, ο Ηλίας βούτηξε μέσα

στα βάθη της αποθάρρυνσης.

Ο Ηλίας έκανε λάθος λέγοντας ότι έμεινε μόνος αυτός

πιστός, ο Θεός είχε άλλους επτά χιλιάδες που δεν έκλιναν

στον βαάλ.

Πόσο εύκολο είναι να κάνουμε κι εμείς το ίδιο.

Ο Θεός δεν δέχτηκε την παραίτηση του Ηλία.

Αντιθέτως, ανέθεσε στον κουρασμένο και αποθαρρυμένο

Του δούλου να χειριστεί τρεις βασικές δουλειές.

Ίσως κι εσύ σαν τον Ηλία είσαι σε απόγνωση λόγω των

διαφόρων καταστάσεων μέσα στην ζωή σου.

Άφησε τον Θεό να σου μιλήσει (εδ.12)

δεν θα αφήσει ούτε εσένα να παραιτηθείς αλλά Εκείνος

θα σου δείξει τι μπορεί να κάνεις δια της δυνάμεως Του.

Η δύναμη και η ελπίδα μας είναι στον Κύριο.

Αναπαυόμαστε ασφαλής μέσα στον Λόγο Του και ενώ

πολλές φορές πειραζόμαστε και θέλουμε να τα παρατήσουμε, γνωρίζουμε

ότι είμαστε κάτω από την φροντίδα Του.

Όταν ζεις για τον Ιησού, πάντα θα είναι πολύ νωρίς για

να παραιτηθείς.

Ο Κύριος είναι η άμπελος και εμείς είμαστε τα κλήματα

και θα φέρουμε καρπό μένοντας μέσα σ’ Αυτόν.

Αλλά υπάρχουν ‘μικρά’ πράγματα που συμβαίνουν στην

ζωή μας που μπορούν να ‘χαλάσουν’ τον καρπό.

“Πιάσατε για μας της αλεπώπεκες, της μικρές

αλώπεκες, που αφανίζουν της αμπέλους, επειδή

οι αμπελοί μας βρίσκονται σε άνθηση.”

(Ασμ.2:15)

Οι μικρές αλώπεκες είναι εκείνα τα μικρά πράγματα

που ‘χαλούν’ τον καρπό.

Ο εχθρός στέλνει μέσα αυτές της μικρές αλώπεκες για

να κλέψουν τον καρπό.

Οι μεγαλύτερες αλώπεκες δεν μπορούν να εισέλθουν

γιατί φρουρούμε τους εαυτούς μας ενάντια σ’ αυτές -

μεγαλύτεροι πειρασμοί, μεγαλύτερες αμαρτίες.

Όχι, είναι τα μικρά πράγματα που εισέρχονται

απαρατήρητα πολλές φορές, για να καταστρέψουν.

Λίγη προσβολή εδώ, λίγη ζήλια εκεί,- είναι εκείνα τα

πράγματα που δεν είναι φανερά – η στάση μας, η

συμπεριφορά μας, το φρόνημα μας, τα αισθήματα μας,

οι σχέσεις μας.

Ο καρπός του Πνεύματος είναι... αγάπη, χαρά, ειρήνη,

μακροθυμία, χρηστότης, αγαθοσύνη, πίστις, πραότητα,

εγκράτεια. (Γαλάτας.5:22)

Ο εχθρός θα προσπαθήσει να κλέψει τον καρπό σου

με το να σου στέλνει ΄μικρά πράγματα’, ‘μικρούς

πειρασμούς’ που θα χαλάσουν τον καρπό.

Πάντοτε πρέπει να είσαι σε επιφυλακή ενάντια σ’ αυτές

της ‘λεπτομέρειες’ αυτής της επίθεσης.

Ας μην προσβαλλόμαστε μεταξύ μας, ας μην γινόμαστε

πικροί, με αντιζηλία, αλλά να δίνουμε τιμή ο ένας προς

τον άλλον με αγάπη.

Να επιτρέψουμε στην αγάπη του Κυρίου να ρέει μέσα

από εμάς προς αλλήλους.

Στάσου σε επιφυλακή ενάντια σε όλα αυτά τα ‘μικρά’

που ‘χαλούν’ τον καρπό.

Πιάσε της μικρές αλώπεκες πριν ακόμη έρθουν ανάμεσα

μας γιατί εάν τα επιτρέψεις να εισέλθουν, όχι μόνον θα

χαλάσουν της σχέσεις σου μεταξύ των αδελφών αλλά θα

χαλάσουν και την αγάπη σου με τον Κύριο επίσης!

Γι’ αυτό φυλάξου ενάντια στις μικρές αλώπεκες των

σκέψεων και των πειρασμών, των αισθημάτων και

των φρονημάτων που δεν είναι από τον Κύριο.

Να είσαι σε συνεχή επιφυλακή!

Μην τα επιτρέψεις να ‘χαλάσουν’ την αγάπη του Θεού

ανάμεσα μας, - τον καρπό της αμπέλου.

Σε καιρούς απογοήτευσης, πόνου, ασθένειας ή

δυσφορίας, όταν οι καταιγίδες της ζωής μαίνονται

τριγύρω, ο Θεός καμιά φορά φαίνεται τόσο μακριά.

Αρχίζουμε και αναρωτιόμαστε, “Γιατί επέτρεψε

αυτό να συμβεί;” ή “Γιατί δεν κάνει κάτι γι’ αυτό

τώρα ή να το σταματήσει ή να το τακτοποιήσει;”

“Θα μπορούσε να είχε αποτρέψει την καταιγίδα

αυτή αλλά δεν το έκανε.”

Καθώς ερχόμαστε στο τέλος των ορίων μας, μέσα

στις καταιγίδες της ζωής μας, κράζουμε, “Κύριε δεν

σε νοιάζει;”

Ξέρετε τι απαντάει;

“Που είναι η πίστη σου;”

Εάν περνάς δυσκολίες ή αμφιβάλεις και έχεις αβεβαιότητα

μέσα στην καρδιά, τότε δόξασε τον Θεό! Αλλά ετοιμάσου

γιατί στον κατά Ιωάννη 16:33 μας βεβαιώνει:

“Ταύτα ελάλησα προς εσάς δια να έχετε

ειρήνη εν εμοί. Εν τω κόσμω θέλετε έχει

θλίψιν αλλά θαρσείται, Εγώ ενίκησα τον

κόσμον.”

Οι μαθητές ήταν με τον Ιησού μέσα σε ένα πλοίο

ταξιδεύοντας στην απέναντι πλευρά της λίμνης.

Καθώς περνούσαν απέναντι ένας ανεμοστρόβιλος

ήρθε καταπάνω τους. Αυτός ο ανεμοστρόβιλος

έφερε τους μαθητές στο τέλος του εαυτού τους.

Νόμιζαν ότι θα πέθαιναν. Έχεις βρεθεί ποτέ σε μια

τέτοια κατάσταση; Σαν να μην υπάρχει διέξοδο

πουθενά, σαν να μην μπορείς να σωθείς από αυτή

την κατάσταση; Αυτήν την απόγνωση πρέπει να

ένιωσαν οι μαθητές εκείνη την νύχτα.

Εμείς μπορεί να κοιτάξουμε την κατάσταση τους

και να πούμε, “Καλά, δεν κατάλαβαν ότι ο Ιησούς

ήταν εκεί μέσα στο πλοίο μαζί τους;”

Άκουσε... Ο Ιησούς είναι στο πλοίο μαζί σου.

Οι μαθητές φοβήθηκαν μην αναποδογυρίσει το

πλοίο και μέσα στην απόγνωση τους φώναξαν,

“Διδάσκαλε δεν σε μέλει ότι χανόμεθα;”

Και εμείς πόσες φορές κράζουμε στον Ιησού,

“Κύριε δεν σε νοιάζει;”

Βλέπουμε τον Ιησού να σηκώνεται και να λέει στον

ανεμοστρόβιλο “Σιώπα, ησύχασον!”(Μάρκο.4:35-40)

Και αμέσως ο άνεμος έπαψε. Ένας λόγος από τον

Ιησού αρκούσε! Έπαψε η απόγνωση των μαθητών και

έμειναν εκστατικοί και έκπληκτοι.

Ας μην κρίνουμε πολύ αυστηρά τους εαυτούς μας για

την έλλειψη πίστης μας.

Ο Ιησούς ήταν σωματικώς μαζί με τους μαθητές και όμως

περίμεναν την τελευταία στιγμή για να ζητήσουν την βοήθεια

Του.

Αναρωτιόμαστε, “Δεν θα ‘πρεπε να Του ζητήσουν βοήθεια

από την πρώτη στιγμή;”

Θα’ πρεπε να διερωτηθούμε το ίδιο για τους εαυτούς μας

όταν αντιμετωπίζουμε απεγνωσμένες καταστάσεις.

Ο Ιησούς μπορεί να ησυχάσει την καταιγίδα μας!

Η ερώτηση είναι: Εσύ το πιστεύεις;

Σαν βρίσκεσαι καταβεβλημένος από φόβο και αμφιβολία

και ο άνεμος και τα κύματα σε παίρνουν από κάτω,

μπορείς να είσαι βέβαιος ότι ο Ιησούς είναι μαζί σου!

Ξέρουμε ότι μπορούμε να εμπιστευτούμε τον Ιησού αλλά

πρακτικά πως το κάνουμε αυτό, όταν τιναζόμαστε λόγω των

κυμάτων πέρα-δώθε;

Το να εμπιστευτούμε τον Θεό σημαίνει:

Να Τον εκζητούμε.

Να εισερχόμαστε στην ανάπαυση Του.

Να πιστεύουμε τον Λόγο Του.

Η πίστη μας χρειάζεται ενέργεια.

Η πίστη εκζητεί τον Θεό μέσα σε όλα τα πράγματα.

Σε όλους τους καιρούς.

Στον Ματθαίο 11:28 ο Ιησούς είναι σαφής όταν λέει

σ’ αυτούς που έχουν κοπιάσει και είναι πεφορτισμένοι,

να εισέλθουν προς σ’ Αυτόν.

Εάν έχεις φόβο και αμφιβολία, είναι επειδή δεν εμπιστεύεσαι

τον Θεό. Δεν μπορούμε να Τον εμπιστευόμαστε σε κάποια

πράγματα και σε άλλα όχι.

Εάν η κατάσταση σου απαιτεί θαύμα πρέπει να καταλάβεις

ότι μόνον ο Θεός μπορεί να ενεργήσει αυτό το θαύμα.

Να πας σ’ Αυτόν με προσευχή, παραδίνοντας σ’ Αυτόν

όλες σου της έννοιες και απλά να Τον εμπιστευτείς ότι

Εκείνος θα τα τακτοποιήσει όλα, με τον δικό Του τρόπο,

στον δικό Του χρόνο, ο οποίος είναι πάντα τέλειος.

Μην ξεχνάς ότι ο Θεός βλέπει την ζωή μας από την αρχή ως

το τέλος, είναι Παντογνώστης και μας φροντίζει αγαπώντας

μας ολότελα.

Δεν υπάρχει κάτι στην ζωή σου που είναι πέρα από της

δυνάμεις Του. Εμπιστεύσου Τον και θα φέρει νίκη στην ζωή

σου. Δεν θα απογοητευτείς!

Εάν βλέπεις ότι η πίστη σου έρχεται σε σύγκρουση με τους

φόβους σου, βλέψε στον Ιησού.

Δεν έχει βγει από το πλοίο της ζωής σου.

Εκζήτησε τον Θεό, είσελθε στην ανάπαυση Του, εμπιστεύσου

τον Λόγο Του και όταν χτυπούν οι καταιγίδες της ζωής δεν θα

χρειαστεί να ‘ξεσκονίσεις’ την αγία γραφή σου γιατί θα

γνωρίζεις που βρίσκεται η πίστη σου!

 Ο Ηλίας ζούσε με τον Θεό.

Όταν σκεφτόταν την αμαρτία του έθνους του, την

σκεφτόταν όπως ο Θεός. Θρηνούσε για την αμαρτία

όπως ο Θεός και μιλούσε ενάντια στην αμαρτία, όπως

ο Θεός.

Στις προσευχές του ήταν γεμάτος πάθος αλλά και στην

καταγγελία του ενάντια στην πονηρία της γης.

Το κήρυγμα του δεν ήταν απαλό. Το πάθος του άναβε

το κήρυγμα του και τα λόγια του ήταν στης καρδιές των

ανθρώπων όπως το τηγμενο μέταλλο επάνω στην σάρκα

τους.

Αδέλφια, αν όλοι κάνουμε το έργο του Θεού με τον τρόπο

του Θεού, στον χρονισμό του Θεού, με την δύναμη του

Θεού, θα έχουμε την ευλογία του Θεού και της κατάρες

του διαβόλου.

Όταν ο Θεός ανοίξει τα παράθυρα του ουρανού να μας

ευλογήσει, ο διάβολος θα ανοίξει της πόρτες της κόλασης

να μας ανατινάξει. Το χαμόγελο του Θεού συνεπάγεται

την συνοφρύωση του διαβόλου!

Απλοί κήρυκες μπορούν να βοηθήσουν οποιονδήποτε

και να πληγώσουν κανέναν - αλλά οι προφήτες θα

αναταράξουν τους πάντες και κάποιους θα εξοργίσουν.

Ο κήρυκας μπορεί να πάει με τα νερά του πλήθους, ο

προφήτης όμως θα πάει εναντίον του πλήθους.

Ο άνθρωπος που είναι ελεύθερος, ξεσηκωμένος και

γεμάτος με τον Θεό, θα στιγματιστεί αντιπατριωτικός

διότι μιλάει ενάντια στην αμαρτία του έθνους - αγενής

διότι η γλώσσα του είναι δίκοπη μάχαιρα - ασύμμετρος

διότι το βάρος των απόψεων του κηρύγματος του, είναι

εναντίον του.

Κήρυκες κάνουν τους άμβωνες διάσημους - οι προφήτες

κάνουν φυλακές διάσημες! Ο κήρυκας αναγγείλετε, ο

προφήτης θα κυνηγηθεί.

Προσπαθούμε να βοηθήσουμε τον Θεό στις δυσκολίες.

Και ο Αβραάμ προσπάθησε να βοηθήσει τον Θεό και μέχρι

και σήμερα η γη πληρώνει αυτή του την 'βοήθεια,΄ λόγω

του Ισμαήλ.

Απ' την άλλη όμως, ο Ηλίας το έκανε όσο πιο πολύ μπορούσε

'δύσκολα' για τον Θεό. Ήθελε φωτιά, κι' όμως έλουσε την

θυσία με νερό! Χαίρεται ο Θεός με τέτοια άγια τόλμη στις

προσευχές. Στο βιβλίο των Ψαλμών 2:8 μας λέει:

"ζήτησε από Εμένα και θα σου δώσω κληρονομιά

σου τα έθνη και ιδιοκτησία σου τα πέρατα της γης."

Ο στόχος μας στην προσευχή πρέπει να είναι ο Θεός και μόνον

ο Θεός. Προσευχές ξεθωριασμένες με της δικές μας φιλοδοξίες,

ή για τον εαυτό μας, ή το όνομα - φήμη μας. Ξέχασε το!

Ο Θεός πρέπει να είναι ο στόχος μας και μόνον Αυτός.

Είναι η δική Του τιμή που βεβηλώνεται, ο δικός Του ο Υιός

που περιφρονείται, οι δικοί Του οι νόμοι που παραβιάζονται,

το δικό Του Όνομα βεβηλώνεται, η δική Του γραφή που

έχει ξεχαστεί, δικός Του ο οίκος που τώρα έχει γίνει τσίρκο

για κοινωνικές εκδηλώσεις.

Ο Θεός δεν χρειάζεται περισσότερο υπομονή από την ώρα

που ο λαός Του "προσεύχεται"; Εμείς Του λέμε τι να κάνει

και πώς να το κάνει. Κρίνουμε και κάνουμε εκτιμήσεις καθώς

προσευχόμαστε. Με άλλα λόγια, κάνουμε τα πάντα εκτός από

το να προσευχόμαστε!

Κανένα βιβλικό κολέγιο δεν μπορεί να μας διδάξει αυτήν την

τέχνη. Ποιο βιβλικό σχολείο έχει "προσευχή" στην διδακτική

του ύλη; Το πιο σημαντικό πράγμα που μπορεί ένας άνθρωπος

να μελετήσει είναι το μέρος του Βιβλίου περί προσευχή.

Αλλά που διδάσκεται αυτό;

Και μιλώντας ωμά, οι περισσότεροι από τους διευθυντές μας

και δασκάλους μας, δεν προσεύχονται, δεν σπέρνουν δάκρυα,

ούτε γνωρίζουν την εργασία του αγρού. Μπορούν να διδάξουν

αυτά που δεν γνωρίζουν;

Το πρόβλημα του Θεού σήμερα δεν είναι ο Κομμουνισμός,

ο Ρωμαϊσμός, ούτε ο φιλελευθερισμός, ούτε και ο νεωτερισμός.

Το πρόβλημα του Θεού είναι νεκρός φονταμενταλισμός!

(Φανατική προσήλωση σε αξίες, ιδίως σε θρησκεία.)

Αποκ.3:16 "επειδή είσαι χλιαρός και ούτε ψυχρός, ούτε ζεστός,

πρόκειται να σε ξεράσω από το στόμα μου."

Η αμαρτία σήμερα έχει ωραιοποιηθεί και έχει γίνει δημοφιλή,

μας την πετάνε μέσα στα αυτιά μας δια του ραδιοφώνου,

μας την πετάνε μέσα στα μάτια μας δια της τηλεόρασης,

πλατσουρίζεται στα εξώφυλλα δημοφιλή περιοδικών.

Άτομα που πηγαίνουν τακτικά στην εκκλησία, έχουν αρρωστήσει

από τα κηρύγματα, έχουν κουραστεί από την διδασκαλία και

φεύγουν από την εκκλησία όπως μπήκαν - χωρίς όραση,

χωρίς πάθος! Αχ Θεέ μου, δώσε σ' σ'αυτήν την γενιά που χάνεται,

δώσε δέκα χιλιάδες Ιωάννηδες Βαπτιστές!

Όπως ο Μωησής δεν μπορούσε να κάνει λάθος στην θέα της

καιόμενης βάτου, έτσι και ένα έθνος δεν μπορεί να κάνει λάθος

στην θέα ενός καιόμενου ανθρώπου!

Ο Θεός συναντάει φωτιά με φωτιά. Ο Ιωάννης ο Βαπτιστής ήταν

ένας καινούργιος άνθρωπος με ένα καινούργιο μήνυμα.

Όπως ένας άνθρωπος που έχει κατηγορήθη για φόνο, ακούει

την απόφαση που τόσο φοβάται από τον δικαστή, "ένοχος"

και αλλάζει χρώμα, έτσι το πλήθος άκουγε την κραυγή του

Ιωάννη του Βαπτιστή, "Μετανοήτε!" εωσού ηχούσε στους

διαδρόμους του μυαλού τους, αναταρράσοντας την μνήμη

τους, αιχμαλωτίζοντας την συνείδηση τους και φέρνοντας

τους σε μετάνοια και βάπτισμα, πληγμένοι απο φόβο!

Μετά την Πεντηκοστή, η επίθεση του Πέτρου, ανανεωμένος

απο το φλογερό βάπτισμα του Πνεύματος, συγκλόνισε το

πλήθος τόσο, που ως ένας άνθρωπος έκραξαν:

"Ανδρες αδελφοί, τί να κάνουμε; "

Φανταστείται κάποιος να λέει σ' αυτούς τους ανθρώπους

που είχαν πληγεί απο την αμαρτία τους, "απλά πηγαίνετε

στην εκκλησία τακτικά, να δίνετε τα δέκατα."

Όχι! Χίλιες φορές οχι!!

(Αποσπάσματα απο το βιβλίο "Why revival tarries

"Γιατί η αναζωπύρωση καθυστερεί"

του Leonard Ravenhill.)

Η αδικία είναι μέρος της ανθρώπινης φύσης.

Δεν μπορείς να ζείς σ' αυτή την γη χωρίς να βιώσεις

αδικία κάποια στιγμή στην πορεία της ζωής σου.

Μπορεί από κάποιον γονιό που σε έκανε να περάσεις

μια μίζερη παιδική ηλικία.

Ίσως κάποιος εργοδότης που σου φέρεται διαφορετικά

απ' οτι τους υπόλοιπους συναδέλφους σου.

Ή ακόμη κάποιο αγαπημένο σου πρόσωπο να μιλάει πίσω

απο την πλάτη σου.

Η εύκολη αντίδραση είναι να πονέσουμε αυτούς που

μας πόνεσαν αλλά ο Θεός μας δίνει μια άλλη επιλογή

στον Λόγο Του, "Αγάπα τους εχθρούς σου, ευλόγησε

εκείνους που σε καταρώνται, ευεργέτησε εκείνους που

σε μισούν και προσεύχου υπέρ εκείνων που σε βλάπτουν

και σε κατατρέχουν." (Ματθ.5:43-44)

Όταν άνθρωποι σε πληγώνουν, περιμένουν κάποια στιγμή

ότι θα τους το ανταποδώσεις - να εκδικηθείς.

Αλλά ο Θεός θέλει να κάνεις ακριβώς το αντίθετο, θέλει

να ανταποκρηθείς με αγάπη.

Ανταπόδωσε την κακομεταχείρηση με αγάπη και θα

εμποδίσεις τον άλλον από το να σε χειραγωγεί.

Επειδή ανταποδίδεις καλό αντί κακό δεν πάει να πει πως

θα συνεχίσεις να επιτρέπεις το κακό, αντιθέτως , αλλά με

αγάπη να εκζητήσουμε δικαιοσύνη.

Πρέπει να εργαζόμαστε την δικαιοσύνη μέσα στον κόσμο

χωρίς να εκδικούμαστε. Ο Λόγος Του μας λέει να είμαστε

δικαιόφρονεις και δίκαιοι. (Ιερεμ.22:3)

Αυτή είναι η κλήση μας ως ακόλουθοι του Ιησού.

Αδικία και μεροληψία είναι μέρος της ανθρώπινης φύσης

αλλά εμείς δεν πρέπει να το τρέφουμε.

Αντιθέτως ο Θεός μας καλεί να ανταποκρινόμαστε με αγάπη.

ΑΝ ΕΧΕΙΣ ΠΙΣΤΗ ΩΣ ΚΟΚΚΟΣ ΣΙΝΑΠΕΩΣ

τίποτε δεν θα είναι

αδύνατον για εσένα.

(Ματθ.17:20)

Ο κόκκος σινάπεως είναι πολύ μικρός.

Αλλά όταν φυτευθεί και μεγαλώσει γίνετε ένα

τεράστιο δένδρο.

Με τον ίδιο τρόπο ο Ιησούς μας λέει, ότι λίγη

πίστη μπορεί να φέρει τεράστια αποτελέσματα!

Ώς πιστός του Ιησού, ήδη έχεις αρκετή πίστη μέσα

σου για να υπερισχύσεις κάθε εμπόδιο.

Το ίδιο Πνεύμα που ανέστησε τον Χριστό κατοικεί

μέσα σου! Δεν έχει σημασία εάν μεγάλωσες μέσα

στην εκκλησία ή όχι, δεν έχει σημασία τι γνωρίζεις

και τι δεν γνωρίζεις, ο Θεός θέλει να εργαστεί μέσα

στην ζωή σου σήμερα.

Μπορεί να μην βλέπεις το πώς, αλλά το μόνο που

έχεις να κάνεις είναι να πιστεύεις στον Θεό.

Με τον Θεό τα πάντα είναι δυνατά!

Έχεις πίστη ως κόκκο σινάπεως σήμερα; Η Γραφή

μας λέει ότι πίστη χωρίς έργα είναι νεκρή πίστη.

Όταν έχεις πίστη τα λόγια σου και οι πράξεις σου

αντανακλούν την πίστη σου.

Κάνε βήμα πίστης σήμερα και διακήρυξε ότι έχεις

εμπιστοσύνη σ' Αυτόν. Ακόμη και εάν δεν μπορείς

να δεις το πως θα γίνει, διακήρυξε ότι ο Θεός εργάζεται

στα παρασκήνια της ζωής σου και καθώς ενεργείς επάνω

στον κόκκο σινάπεως της πίστης σου, θα το βλέπεις να

μεγαλώνει και να δυναμώνει, ζώντας με νίκη όλες της

ημέρες της ζωής σου.!